Pushkar en verder naar het Zuiden...
Door: Jelmer
Blijf op de hoogte en volg Jelmer
01 Oktober 2010 | India, Udaipur
Pushkar, een uurtje of 16uur smiddags. Ik zit wat te relaxen bij de Funky Monkey Bar. Achter mij hoor ik een meisje in onvervalst Duits-Engels wat bestellen. Vanwege een ongeluk waarbij een electriciteitspaal het heeft begeven en een koe, verteld de ober haar dat wat ze wil bestellen niet gekoeld is. Warme cola dus. Ik zeg tegen haar dat we precies een goed moment hebben uitgekozen om naar Pushkar te gaan. We raken aan de praat en een uur of 3 later neem ik afscheid van Lisa. Zoals zo vaak tijdens dit soort trips moet je helaas vaak afscheid nemen. Diezelfde avond zou ze Pushkar verlaten.
Ik ga naar mn hostel om even te douchen. Daarna kijk ik met de medewerkers even een half uurtje mee naar de Koreaanse versie van WipeOut. Ik loop het dorpje weer even in, loop langs wat winkeltjes, bestel ergens een chai en blader wat in mn LonelyPlanet. Even later loop ik langs een groepje medereizigers bij een soort straatkroegje. De eigenaar nodigt me uit om erbij te gaan zitten. Het blijken Spanjaarden te zijn en 2 ervan spelen een potje schaak. Het potje is al snel afgelopen en ik wil wel even schaken. Ik speel tegen Carlos en ik zeg dat ik uit Holland kom en dat het WK nog steeds pijn doet. We lachen er allemaal om. Het potje verlies ik helaas. Na die tijd drinken we nog wat chai en ik besluit naar bed te gaan.
De volgende ochtend word ik wakker met een helse pijn in mn nek. Verkeerd gelegen. Bij iedere beweging die ik maak schiet er een pijnscheut door mn nek en linkerschouder. Erg onaangenaam om het zacht uit te drukken. Ik vertel het tegen een van de medewerkers. Hij zei dat ik even naar de kapper moest gaan om daar een massage te nemen. Dat deed ik maar het hielp niet. Ik baalde er flink van want het blokkeerde mn hele hebben en houwen. Ik liep weer naar de Funky Bar en kletste wat met een Fransman. Hij vertelde mij dat ik naar Dr Mathur moest gaan. Een voetreflexologist ( is dat een goed woord?) Ik zocht de beste man op en legde het hem uit. Ik moest gaan liggen op mn rug, schoenen en sokken uit en wie ooit wel eens een voetmassage heeft gehad weet hoe knetterveel pijn dit doet. Na zo'n 10 minuut mn linkervoet gemarteld te hebben moest ik gaan staan. En verrek, de pijn was al stukken minder maar nog niet helemaal weg. Nog wat nekoefeningen er achteraan en ik was weer het mannetje! Een uur later kwam het langzaam weer terug...zucht.. Er stond mij diezelfde avond een ' sleeperbusavontuur' te wachten dus ik maakte me al wat zorgen of dat wel beetje relaxed zou verlopen...
Ik moest eerst naar het busstation van Ajmer. Dit was niet meer dan wat vervallen keetjes langs de rand van deze stad, vlak aan de weg. Ik plofte neer met mn spullen. In het donker zie je de vervuiling pas goed door de lichten van de autos. Een grote stofbende. Ik stak een sigaretje op en de vrouw naast mn stootte me aan omdat ze last van de rook had. Heel respectloos lachtte ik haar uit en ik wees naar de weg. "I think you mean the traffic!" zei ik haar ( mn humeur liet te wensen over ) Ik wilde even kijken op mn foon hoe laat het was. Linkerzak niets, rechterzak niets, tas niet. Ah kak! In de taxi laten liggen zeker?! Gelukkig stond er een soort van kantoortje waar ze naar mn telefoon konden bellen. Er werd opgenomen en het leek alsof de man die belde erg zn best moest doen om de chauffeur mn telefoon te brengen. Maar gelukkig, 5 minuut later had ik 'm weer...Yes!
De sleeperbus naar Udaipur kwam eraan. Normaal moet je je rugzak onderin de bus gooien en 20-30 Rupees daarvoor betalen. Dit keer niet, de rugzak mocht mee de bus in. Ik had een single slaapplek. Plek gevonden en ik schrok : Een salamiworst in de verpakking heeft nog meer ruimte dan ik zou hebben en dan moesten er dus nog 2 tassen bij! Ik propte alles zodanig dat ik voor het idee best aardig kon liggen. Rechts naast mn rugzak had ik nog wat ruimte om mn benen kwijt te kunnen, mn kleine rugzak legde ik er bovenop. Wat me bezielde weet ik niet maar ik ging al om 2125uur in deze krappe houding liggen terwijl de bus pas om 22uur zou vertrekken. Ik ging er dus maar uit, even plasje doen tegen de muur en nog een sigaretje. Eenmaal weer in de bus zag ik aan de overkant in de bus 'double-slaapplekken' allemaal nog vrij! Ik bedacht me geen moment en upgrade mn kaartje ' 200 Rupees sir' " No! 100 i will pay' Hij nam het nog aan ook. Ik verkastte mn spullen en blij als een klein kind had ik een zee van ruimte. De bus vertrok en ik luisterde wat muziek, at wat chocola en ineens was het niet zo erg meer. Tenminste, als ik het ' los van de vloer komen door het gestuiter niet meereken en de pijnscheuten in mn nek'. Van mn trui maakte ik een soort nekband om zo niet al te veel te schudden. Hielp aardig. Van slapen kwam niets. Het werd langzaamaan 0430uur. De bus stoptte en ik dacht dat het wederom even een break was. Niet het geval, we waren al in Udaipur. Yes!
De autorikshaws stonden al klaar en ik liet me naar mn hostel brengen. Daar viel ik rond 05uur keihard in slaap. Wakker met koppijn maar de pijn in mn nek is al minder.
Geen idee hoelang ik hier blijf. Ik speel met de gedachte om naar Goa te vliegen om daar Joeri te ontmoeten ( www.joerirysbrack.waarbenjij.nu ) maar zojuist vond ik toch nog wel dure tickets. Ik heb ( net als hij ) toch wel behoefte aan een zeebriesje, strand en rust!! Ik denk er nog over.
Geen fotos dit keer. Die heb ik simpelweg niet gemaakt in Pushkar.
Gegroet!!
Ik ga naar mn hostel om even te douchen. Daarna kijk ik met de medewerkers even een half uurtje mee naar de Koreaanse versie van WipeOut. Ik loop het dorpje weer even in, loop langs wat winkeltjes, bestel ergens een chai en blader wat in mn LonelyPlanet. Even later loop ik langs een groepje medereizigers bij een soort straatkroegje. De eigenaar nodigt me uit om erbij te gaan zitten. Het blijken Spanjaarden te zijn en 2 ervan spelen een potje schaak. Het potje is al snel afgelopen en ik wil wel even schaken. Ik speel tegen Carlos en ik zeg dat ik uit Holland kom en dat het WK nog steeds pijn doet. We lachen er allemaal om. Het potje verlies ik helaas. Na die tijd drinken we nog wat chai en ik besluit naar bed te gaan.
De volgende ochtend word ik wakker met een helse pijn in mn nek. Verkeerd gelegen. Bij iedere beweging die ik maak schiet er een pijnscheut door mn nek en linkerschouder. Erg onaangenaam om het zacht uit te drukken. Ik vertel het tegen een van de medewerkers. Hij zei dat ik even naar de kapper moest gaan om daar een massage te nemen. Dat deed ik maar het hielp niet. Ik baalde er flink van want het blokkeerde mn hele hebben en houwen. Ik liep weer naar de Funky Bar en kletste wat met een Fransman. Hij vertelde mij dat ik naar Dr Mathur moest gaan. Een voetreflexologist ( is dat een goed woord?) Ik zocht de beste man op en legde het hem uit. Ik moest gaan liggen op mn rug, schoenen en sokken uit en wie ooit wel eens een voetmassage heeft gehad weet hoe knetterveel pijn dit doet. Na zo'n 10 minuut mn linkervoet gemarteld te hebben moest ik gaan staan. En verrek, de pijn was al stukken minder maar nog niet helemaal weg. Nog wat nekoefeningen er achteraan en ik was weer het mannetje! Een uur later kwam het langzaam weer terug...zucht.. Er stond mij diezelfde avond een ' sleeperbusavontuur' te wachten dus ik maakte me al wat zorgen of dat wel beetje relaxed zou verlopen...
Ik moest eerst naar het busstation van Ajmer. Dit was niet meer dan wat vervallen keetjes langs de rand van deze stad, vlak aan de weg. Ik plofte neer met mn spullen. In het donker zie je de vervuiling pas goed door de lichten van de autos. Een grote stofbende. Ik stak een sigaretje op en de vrouw naast mn stootte me aan omdat ze last van de rook had. Heel respectloos lachtte ik haar uit en ik wees naar de weg. "I think you mean the traffic!" zei ik haar ( mn humeur liet te wensen over ) Ik wilde even kijken op mn foon hoe laat het was. Linkerzak niets, rechterzak niets, tas niet. Ah kak! In de taxi laten liggen zeker?! Gelukkig stond er een soort van kantoortje waar ze naar mn telefoon konden bellen. Er werd opgenomen en het leek alsof de man die belde erg zn best moest doen om de chauffeur mn telefoon te brengen. Maar gelukkig, 5 minuut later had ik 'm weer...Yes!
De sleeperbus naar Udaipur kwam eraan. Normaal moet je je rugzak onderin de bus gooien en 20-30 Rupees daarvoor betalen. Dit keer niet, de rugzak mocht mee de bus in. Ik had een single slaapplek. Plek gevonden en ik schrok : Een salamiworst in de verpakking heeft nog meer ruimte dan ik zou hebben en dan moesten er dus nog 2 tassen bij! Ik propte alles zodanig dat ik voor het idee best aardig kon liggen. Rechts naast mn rugzak had ik nog wat ruimte om mn benen kwijt te kunnen, mn kleine rugzak legde ik er bovenop. Wat me bezielde weet ik niet maar ik ging al om 2125uur in deze krappe houding liggen terwijl de bus pas om 22uur zou vertrekken. Ik ging er dus maar uit, even plasje doen tegen de muur en nog een sigaretje. Eenmaal weer in de bus zag ik aan de overkant in de bus 'double-slaapplekken' allemaal nog vrij! Ik bedacht me geen moment en upgrade mn kaartje ' 200 Rupees sir' " No! 100 i will pay' Hij nam het nog aan ook. Ik verkastte mn spullen en blij als een klein kind had ik een zee van ruimte. De bus vertrok en ik luisterde wat muziek, at wat chocola en ineens was het niet zo erg meer. Tenminste, als ik het ' los van de vloer komen door het gestuiter niet meereken en de pijnscheuten in mn nek'. Van mn trui maakte ik een soort nekband om zo niet al te veel te schudden. Hielp aardig. Van slapen kwam niets. Het werd langzaamaan 0430uur. De bus stoptte en ik dacht dat het wederom even een break was. Niet het geval, we waren al in Udaipur. Yes!
De autorikshaws stonden al klaar en ik liet me naar mn hostel brengen. Daar viel ik rond 05uur keihard in slaap. Wakker met koppijn maar de pijn in mn nek is al minder.
Geen idee hoelang ik hier blijf. Ik speel met de gedachte om naar Goa te vliegen om daar Joeri te ontmoeten ( www.joerirysbrack.waarbenjij.nu ) maar zojuist vond ik toch nog wel dure tickets. Ik heb ( net als hij ) toch wel behoefte aan een zeebriesje, strand en rust!! Ik denk er nog over.
Geen fotos dit keer. Die heb ik simpelweg niet gemaakt in Pushkar.
Gegroet!!
-
01 Oktober 2010 - 09:30
Broer:
1ste! -
01 Oktober 2010 - 09:38
Broer:
Goed verhaal weer broer! Vanaf Udaipur naar Goa? Da's vanuit Nederland net zo ver als zuid-spanje!
Maar ik begrijp wel dat je behoefte hebt aan chillen. Tja, verkeerd land uitgekozen, LOL!
-
01 Oktober 2010 - 09:39
Jorn:
Sterkte met de nekpijn!
Goa met strand en een briesje klinkt wel erg aantrekkelijk. -
01 Oktober 2010 - 11:03
Rage:
Jeetje, compleet andere belevenissen dan toen in China!
Kom maar, ik geef je wel een goeie massage. *kneed kneed*
Het is hier nu eens lekker zonnig tussen alle regenbuien door.
Wel frisser aan het worden, 14 graden in het noorden. -
01 Oktober 2010 - 11:50
Ma:
jij kunt van een ogenschijnlijk onbelangrijk voorval toch weer een mooi verhaal maken! ander beroep kiezen?
weet wat je bedoelt met voetmassage-deed dat ook op bali---èn vooraf in een voetbad met visjes---dat was wèl lekker. zal ik je sponsoren voor goa?? -
01 Oktober 2010 - 14:17
El Martydor:
Hey Jel,
je had GVD toch wel gewoon revanche kunnen nemen op die kut(sorry moeder van Jelmer) Spanjolen? Had je je balansbandje niet om? Nou ja anywho..!
En wat betreft die kwakzalver Dr. Mathur...ken zijn trucjes wel. Hij gaat je dan ergens anders pijn doen, zodat je de eerste pijn minder voelt. ;-)
Hey maar wel weer een story joh...hoop dat je je wel vermaakt daaro. Maar klinkt mij als ongemakkelijk in de oren.
Grtz,
Marty S. -
01 Oktober 2010 - 15:15
Je Neef Jordi:
Heeeeej Neef,
Leuk man al die stukkies die je schrijft:) Zo blijven we een beetje op de hoogte van wat je allemaal uitspookt... Wel bijzonder wat je daar allemaal meemaakt volgens mij! We bellen als je terug bent he groetjess -
03 Oktober 2010 - 16:23
Mags:
Looks like you are having an awesome time Jelmer, interesting walks and taken picture. Thanks for sharing again.. and although it takes me a while reading Dutch, I quite enjoy it. Take care :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
