Strand, kokende modder en een berg!
Door: Jelmer
Blijf op de hoogte en volg Jelmer
06 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Inmiddels al een dikke week hier in Auckland en in die tijd veel gezien.
De zaterdag na mijn aankomst hebben we een flinke tour gedaan richting het midden/zuiden van het noorder eiland. Snelwegen kennen ze hier nauwelijks dus de weg voerde langs en door prachtige landschappen. Heel veel groen en nog meer heuvels wat je van een land als NZ voor ogen hebt.
De volgorde van die dag is even lastig te herinneren maar we begonnen met het bekijken van de eerste plaats waar Eggh/Anna en de kids zijn aangekomen om zo hun avontuur hier te beginnen. Leuk om te zien aangezien ik het alleen van Google Street View kende. We reden door naar een badplaats. Daar gingen Eggh en ik en een van de kids een bergje op. Het was goed warm en na een redelijk aantal trappen was ik toch al aardig vermoeid. Ik werd al wat huiverig voor de aankomende tocht in Tongariro National Park die voor een aantal dagen later op de planning stond. Eenmaal boven mooie vergezichten! Na even uitgerust te hebben sjokten we weer op ons gemak naar beneden, af en toe een plaatje schietend.
We reden door naar het strand van Taurenga om daar even relaxt te lunchen. Bloedheet was het en zelfs de wind bracht eigenlijk geen verkoeling. Maar prettig was het zeker! Omdat we inmiddels wat aan de late kant waren haalden we het niet op tijd om het geplande Thermische park van Rotorua te halen. Dat park zou om 1545u sluiten om nog naar binnen te kunnen. Daar kan je vulkanische activiteit zien en vooral ruiken. Maar gelukkig was er een alternatief vlak in de buurt dus uiteindelijk kwam dat nog goed. De rest van de familie had zoiets dergelijks al gezien maar de schoonmoeder van Eggh nog niet dus we gingen met z'n tweeën het park in. Een vreemde gewaarwording zo'n sissend aardoppervlak met kokende modder, sissende gaten in de grond en de bijbehorende zwavelgeur. Aangezien ik de kaart van het park niet echt bestudeerd had leek het alsof we na een kwartier al klaar waren maar het bleek dat we de helft nog niet hadden gezien dus we gingen gelukkig nog even door. Als Hollander wil je natuurlijk wel al het mogelijke uit je betaalde dollars krijgen. Het laatste stuk bleek de moeite zeker waard! Na een dik half uur zaten we weer in de auto naar de volgende bezienswaardigheid, twee erg mooie meren omringd door veel groen en bergen! Een typisch NZ plaatje weer op m'n sd-kaart kunnen zetten :) Het was inmiddels einde middag/begin avond en nadat we nog even een McDonaldsje hadden gescoord waren we rond 22u thuis na een mooie terugrit van een uur of vier. Ook in dit land zijn de afstanden over het algemeen best flink.
De dag erna was het wederom vroeg opstaan. We gingen zeevissen! Leuk! Ik vis zelf echt nooit,laat staan dat ik het lekker vind om te eten, maar zo'n vis aan je haak slaan is tuurlijk wel leuk! Eggh en Anna hadden een boot gehuurd, met kapitein, en die bracht ons vlak buiten Auckland. We voerden de haven uit en opeens doemde er een fututistisch jacht op. Echt een HUGE jacht. Het bleek om de "Superyacht A" te gaan ( Google is your friend) en uiteraard eigendom van een steenrijke Rus. ( bezit een slordige 14 biljoen!) We vaarden naar een plek op zee waarvan onze Engelse Kapitein Iglo dacht dat dat wel een goed stekkie zou zijn. Maar helaas, na een half uurtje dobberen en hengelen geen resultaat. We gingen een stukkie verderop om daar een nieuwe kans te wagen. Opeens voelde ik wat zwaars aan m'n hengel en dacht toch echt een zware vis naar binnen te halen, maar helaas... Een schelp! Wel een mooie van het type Shell van de benzinestations. Toch maar weer vrijgelaten. Het uteindelijke resultaat waren 2 vissen gevangen door schoenmoeder en een van de kiddo's. De rest van de dag was het lekker chillen en savonds een filmpje.
Maandag was het de verjaardag van Anna. Sochtends met zn allen een uitgebreid ontbijt met zn allen. Overdag moest Eggh toch nog even wat spullen halen voor de trekking die we 2 dagen later zouden gaan doen. Rond een uur 19u gingen we uit eten in de Sky Tower van Auckland. Mooie uitzichten over deze stad vanaf een flinke hoogte in een best chique restaurant. Ik ben niet zo'n fijnproeverT maar dit was toch wel erg lekker!! Superleuke avond daar gehad en op de terugweg bij KiwiYo nog een ijsje gescoord.
De dag erop reden Eggh en ik richting Tongariro National park om daar een wandel en klautertocht van 19,4 km te gaan doen. Allebei eigenlijk nauwelijks ( zeg maar nul komma nul )voorbereid op conditioneel gebied dachten we dit klusje wel even te gaan klaren. De rit er naartoe was leuk! Wederom mooie omgeving hier en daar een long black coffee. All good! We hadden een soort van kamer in een lodge gehuurd voor een mooi prijsje. Bleek een prima hokje te zijn. Eigen badkamertje, allemaal prima. Ingechecked en op ons eigen balkonnetje wat drankjes en eten naar binnen werken. Nog even in het cafe gezeten daar waar een groep jeugd aan het hangen was. Verstandig op tijd naar de mand om nog even een film te kijken. Helaas kon Eggh niet echt slapen vanwege mijn snurkconcert dus hij moest het doen met een kleine 2 uur slaap. Om 6uur de wekker, douchen en een ontbijtje naar proppen. Om 7 uur werden we opgehaald door de bus die ons naar het begin van de tocht zou brengen.
Het eerste half uur was vlak gebied dus prima te doen maar daarna begon de klim. En na een uurtje klimmen begon mijn rugzak met daarin een zware camera en 3,5 liter water plus eten toch echt wel een last te worden. Eggh bleef tussendoor ouwehoeren maar die puf was ik al snel kwijt en de gedachte 'waar the FUCK zijn we aan begonnen' raasde tientallen keren door m'n kop. De klim overleefden we en we kwamen in de krater die vlak was. Een golf van opluchting werd Eggh en mij meester 'oooh, is dit het joh?!' We vonden het ineens tegenvallen. Maar uiteraard, te vroeg gejuichd. Wat volgende was een redelijke klim, gevold door een helse klim met een onwijs sterke en koude wind. Eggh had het koud maar gelukkig had hij een regenjackie bij zich wat z'n werk deed nadat hij hem aantrok. Ik had m'n softshell jas die me gelukkig warm hield. Richting de top was het echt bijna omver geblazen worden en al struikelend over losliggende keien was het toch wel enorm kicken om dit te doen. Een Chinees meisje van een kilo of 40 werd af en toe bijna de afgrond in geblazen maar gelukkig kon ze zich vasthouden aan een lange Noor. Uiteindelijk zijn er dik 1 Miljard Chinezen dus eentje missen had dan nog best gekund. Na de top kwam een relaxte afdaling naar 2-3 blauwe en waarschijnlijk ook zure meren die in kraters waren gevormd. Even een happie eten en bijkomen en weer door. De toch was vanaf daar prima te doen en het weer klaarde ook op dus all good! Maar dan de afdaling... Die begon wel ok tot we het bordje van '6,4 km to go' zagen. Je zou denken dat afdalen wel prettig is. Niets is minder waar... het werd een eindeloze afdaling en de klappen op je knieën en bovenbenen werden elke stap zwaarden en zwaarder tot ik op een gegeven moment als een robot zonder programma en coördinatie maar door bleef lopen. iets anders kon ook niet maar Eggh en ik waren er echt zo fucking klaar mee. Ik heb geen idee meer hoe lang het allemaal duurde maar een werkdag gaat sneller voorbij. Als een geschenk uit de hemel doemde de parkeerplaats op waar de bus ons weer zou oppikken. Uiteindelijk hebben we de tocht van 19,4 km in 6,5 uur gedaan. Toch behoorlijk trots op onszelf! Met wat meer conditie zou een uur of 4 ook wel moeten lukken ;-) De planning kwam zo uit dat we savonds toch weer naar Auckland moetsen, een rit van vier uur. Met alles wat meer zeer kon doen in onze benen reden we terug. Mijn kop knalde uit elkaar dus na een kwartier van gezellig proberen te doen hier thuis dook ik onder de douche en linea recta de mand in. De spierpijn valt behoorlijk mee. Ik zou zo weer de berg op kunnen...
De laatste dagen hier in Nieuw Zeeland breken aan. Nog een dikke drie dagen en dan pak ik het vliegtuig voor een avondje Singapore om daarna dus door te gaan naar Osaka --> Tokyo.
Wellicht dat we hier komend weekend nog een mountainbike tocht in de buurt gaan doen. Schijnt hier prima te kunnen. We zien het wel!
Cheers peeps!!
ps: Foto's kan ik hier helaas niet plaatsen. Ik heb er geen ruimte voor op deze pagina maar ik zal na thuiskomst wel een linkje plaatsen waar ze te vinden zullen zijn.
De zaterdag na mijn aankomst hebben we een flinke tour gedaan richting het midden/zuiden van het noorder eiland. Snelwegen kennen ze hier nauwelijks dus de weg voerde langs en door prachtige landschappen. Heel veel groen en nog meer heuvels wat je van een land als NZ voor ogen hebt.
De volgorde van die dag is even lastig te herinneren maar we begonnen met het bekijken van de eerste plaats waar Eggh/Anna en de kids zijn aangekomen om zo hun avontuur hier te beginnen. Leuk om te zien aangezien ik het alleen van Google Street View kende. We reden door naar een badplaats. Daar gingen Eggh en ik en een van de kids een bergje op. Het was goed warm en na een redelijk aantal trappen was ik toch al aardig vermoeid. Ik werd al wat huiverig voor de aankomende tocht in Tongariro National Park die voor een aantal dagen later op de planning stond. Eenmaal boven mooie vergezichten! Na even uitgerust te hebben sjokten we weer op ons gemak naar beneden, af en toe een plaatje schietend.
We reden door naar het strand van Taurenga om daar even relaxt te lunchen. Bloedheet was het en zelfs de wind bracht eigenlijk geen verkoeling. Maar prettig was het zeker! Omdat we inmiddels wat aan de late kant waren haalden we het niet op tijd om het geplande Thermische park van Rotorua te halen. Dat park zou om 1545u sluiten om nog naar binnen te kunnen. Daar kan je vulkanische activiteit zien en vooral ruiken. Maar gelukkig was er een alternatief vlak in de buurt dus uiteindelijk kwam dat nog goed. De rest van de familie had zoiets dergelijks al gezien maar de schoonmoeder van Eggh nog niet dus we gingen met z'n tweeën het park in. Een vreemde gewaarwording zo'n sissend aardoppervlak met kokende modder, sissende gaten in de grond en de bijbehorende zwavelgeur. Aangezien ik de kaart van het park niet echt bestudeerd had leek het alsof we na een kwartier al klaar waren maar het bleek dat we de helft nog niet hadden gezien dus we gingen gelukkig nog even door. Als Hollander wil je natuurlijk wel al het mogelijke uit je betaalde dollars krijgen. Het laatste stuk bleek de moeite zeker waard! Na een dik half uur zaten we weer in de auto naar de volgende bezienswaardigheid, twee erg mooie meren omringd door veel groen en bergen! Een typisch NZ plaatje weer op m'n sd-kaart kunnen zetten :) Het was inmiddels einde middag/begin avond en nadat we nog even een McDonaldsje hadden gescoord waren we rond 22u thuis na een mooie terugrit van een uur of vier. Ook in dit land zijn de afstanden over het algemeen best flink.
De dag erna was het wederom vroeg opstaan. We gingen zeevissen! Leuk! Ik vis zelf echt nooit,laat staan dat ik het lekker vind om te eten, maar zo'n vis aan je haak slaan is tuurlijk wel leuk! Eggh en Anna hadden een boot gehuurd, met kapitein, en die bracht ons vlak buiten Auckland. We voerden de haven uit en opeens doemde er een fututistisch jacht op. Echt een HUGE jacht. Het bleek om de "Superyacht A" te gaan ( Google is your friend) en uiteraard eigendom van een steenrijke Rus. ( bezit een slordige 14 biljoen!) We vaarden naar een plek op zee waarvan onze Engelse Kapitein Iglo dacht dat dat wel een goed stekkie zou zijn. Maar helaas, na een half uurtje dobberen en hengelen geen resultaat. We gingen een stukkie verderop om daar een nieuwe kans te wagen. Opeens voelde ik wat zwaars aan m'n hengel en dacht toch echt een zware vis naar binnen te halen, maar helaas... Een schelp! Wel een mooie van het type Shell van de benzinestations. Toch maar weer vrijgelaten. Het uteindelijke resultaat waren 2 vissen gevangen door schoenmoeder en een van de kiddo's. De rest van de dag was het lekker chillen en savonds een filmpje.
Maandag was het de verjaardag van Anna. Sochtends met zn allen een uitgebreid ontbijt met zn allen. Overdag moest Eggh toch nog even wat spullen halen voor de trekking die we 2 dagen later zouden gaan doen. Rond een uur 19u gingen we uit eten in de Sky Tower van Auckland. Mooie uitzichten over deze stad vanaf een flinke hoogte in een best chique restaurant. Ik ben niet zo'n fijnproeverT maar dit was toch wel erg lekker!! Superleuke avond daar gehad en op de terugweg bij KiwiYo nog een ijsje gescoord.
De dag erop reden Eggh en ik richting Tongariro National park om daar een wandel en klautertocht van 19,4 km te gaan doen. Allebei eigenlijk nauwelijks ( zeg maar nul komma nul )voorbereid op conditioneel gebied dachten we dit klusje wel even te gaan klaren. De rit er naartoe was leuk! Wederom mooie omgeving hier en daar een long black coffee. All good! We hadden een soort van kamer in een lodge gehuurd voor een mooi prijsje. Bleek een prima hokje te zijn. Eigen badkamertje, allemaal prima. Ingechecked en op ons eigen balkonnetje wat drankjes en eten naar binnen werken. Nog even in het cafe gezeten daar waar een groep jeugd aan het hangen was. Verstandig op tijd naar de mand om nog even een film te kijken. Helaas kon Eggh niet echt slapen vanwege mijn snurkconcert dus hij moest het doen met een kleine 2 uur slaap. Om 6uur de wekker, douchen en een ontbijtje naar proppen. Om 7 uur werden we opgehaald door de bus die ons naar het begin van de tocht zou brengen.
Het eerste half uur was vlak gebied dus prima te doen maar daarna begon de klim. En na een uurtje klimmen begon mijn rugzak met daarin een zware camera en 3,5 liter water plus eten toch echt wel een last te worden. Eggh bleef tussendoor ouwehoeren maar die puf was ik al snel kwijt en de gedachte 'waar the FUCK zijn we aan begonnen' raasde tientallen keren door m'n kop. De klim overleefden we en we kwamen in de krater die vlak was. Een golf van opluchting werd Eggh en mij meester 'oooh, is dit het joh?!' We vonden het ineens tegenvallen. Maar uiteraard, te vroeg gejuichd. Wat volgende was een redelijke klim, gevold door een helse klim met een onwijs sterke en koude wind. Eggh had het koud maar gelukkig had hij een regenjackie bij zich wat z'n werk deed nadat hij hem aantrok. Ik had m'n softshell jas die me gelukkig warm hield. Richting de top was het echt bijna omver geblazen worden en al struikelend over losliggende keien was het toch wel enorm kicken om dit te doen. Een Chinees meisje van een kilo of 40 werd af en toe bijna de afgrond in geblazen maar gelukkig kon ze zich vasthouden aan een lange Noor. Uiteindelijk zijn er dik 1 Miljard Chinezen dus eentje missen had dan nog best gekund. Na de top kwam een relaxte afdaling naar 2-3 blauwe en waarschijnlijk ook zure meren die in kraters waren gevormd. Even een happie eten en bijkomen en weer door. De toch was vanaf daar prima te doen en het weer klaarde ook op dus all good! Maar dan de afdaling... Die begon wel ok tot we het bordje van '6,4 km to go' zagen. Je zou denken dat afdalen wel prettig is. Niets is minder waar... het werd een eindeloze afdaling en de klappen op je knieën en bovenbenen werden elke stap zwaarden en zwaarder tot ik op een gegeven moment als een robot zonder programma en coördinatie maar door bleef lopen. iets anders kon ook niet maar Eggh en ik waren er echt zo fucking klaar mee. Ik heb geen idee meer hoe lang het allemaal duurde maar een werkdag gaat sneller voorbij. Als een geschenk uit de hemel doemde de parkeerplaats op waar de bus ons weer zou oppikken. Uiteindelijk hebben we de tocht van 19,4 km in 6,5 uur gedaan. Toch behoorlijk trots op onszelf! Met wat meer conditie zou een uur of 4 ook wel moeten lukken ;-) De planning kwam zo uit dat we savonds toch weer naar Auckland moetsen, een rit van vier uur. Met alles wat meer zeer kon doen in onze benen reden we terug. Mijn kop knalde uit elkaar dus na een kwartier van gezellig proberen te doen hier thuis dook ik onder de douche en linea recta de mand in. De spierpijn valt behoorlijk mee. Ik zou zo weer de berg op kunnen...
De laatste dagen hier in Nieuw Zeeland breken aan. Nog een dikke drie dagen en dan pak ik het vliegtuig voor een avondje Singapore om daarna dus door te gaan naar Osaka --> Tokyo.
Wellicht dat we hier komend weekend nog een mountainbike tocht in de buurt gaan doen. Schijnt hier prima te kunnen. We zien het wel!
Cheers peeps!!
ps: Foto's kan ik hier helaas niet plaatsen. Ik heb er geen ruimte voor op deze pagina maar ik zal na thuiskomst wel een linkje plaatsen waar ze te vinden zullen zijn.
-
06 Februari 2014 - 02:08
Yaar:
Jeuj reisverslag 2! 6,5u...super trots op jullie, langere benen hè;)! -
06 Februari 2014 - 04:23
Buur:
Mooi werk buurtje! -
06 Februari 2014 - 04:36
Merrel:
Goed bezig! Geniet! -
06 Februari 2014 - 06:55
Marije:
En bedankt! Ik spuugde mijn koffie bijna uit over mijn iPad na het lezen van dat verhaal over die Chinezen! ;-)
Zo te lezen zijn het barre tijden daar in Nieuw-Zeeland.
Geniet er maar lekker van. Veel plezier nog en tot je volgende verslag!
X -
06 Februari 2014 - 07:28
Ola:
Leuk! -
06 Februari 2014 - 10:27
Ron:
klinkt allemaal goed buzzel.
Lekker tochtje dus. af en toe goed af zien, maar een ervaring om nooit te vergeten.
Ook deze pakt niemand je meer af.. enjoy je laatste dagen in kiwi land..
-
06 Februari 2014 - 10:52
Elisheva:
Gekke chinezen :-P mooi verhaal schat!!!! -
06 Februari 2014 - 18:53
Broer:
Hahahaha, mooi verhaal, Jel. Het afzien is gelukkig beloond. Groeten daar! -
06 Februari 2014 - 21:27
Jgsr:
mooi verhaal jochie -
06 Februari 2014 - 22:05
Ventje:
Je lijkt Abel Tasman wel ?!! Drink je wel genoeg.Vandaag Waitangi Day dus dat zal wel lukken neem ik aan ! Cheers mate -
06 Februari 2014 - 23:52
Gerdine:
Lucky little chinese... -
08 Februari 2014 - 17:07
Hilda:
Leuke verhalen hoor maar wie ben jij...?
De echte Jelmer is namelijk asportief!
Klimmen, klauteren, mountainbiken...
Hmmmm...
;-) -
09 Februari 2014 - 21:06
Rage:
Hahaha, grappig verhaal.
Oooh nog kort in NZ jah!
Enjoy!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
