Kamelenscheten enzo..
Door: Jelmer
Blijf op de hoogte en volg Jelmer
02 November 2012 | India, Jaisalmer
De trein reedt s' ochtends vroeg Delhi uit. En niet geheel onverwacht, reden we rakelings langs de sloppenwijken. IK heb het wel eens eerder geschreven neem ik aan maar het blijft verbazen en schokken. Nog geen meter van de rails hele blokken 'huisjes' tussen bergen afval en mensen die ervoor hun tanden staan te poetsen. Het was tenslotte een uur of 7 sochtends. Dan doe je dat soort dingen en dus ook in de sloppenwijken.
De trein kachelde door en op een gegeven moment gaat het gordijn opzij waarachter ik relax op mn bankje lig naar muziek te luisteren. De jongen die tevoorschijn komt heeft de bank boven mij en wil graag op mijn bank zitten. Hij is een jaar 20. Beetje verbouwereerd zeg ik dat het goed is, ik wil niet natuurlijk ook niet de lastige Westerling zijn. Hij zei dat wanneer ik weer wilde liggen ik dat maar moest zeggen en dat moment kwam dan ook vrij snel. Het was allemaal wat vreemd zo met z'n twee achter een gordijn en iemand die je regelmatig aanstaart. Indiers zijn zo ongeveer het meest nieuwsgierige volk op aarde. Alles wat je doet volgen ze en als je ze dan ' betrapt' op dat ze naar je kijken, kijken ze stug door. Niet altijd, wel heel erg vaak. Maar daar wen je ook wel weer aan, ergens...
Ik kwam aan in Bikaner en zoals altijd is het reizen in India ook een gevecht met de locals wat betreft de briefjes van 10 en 50 rupees. Ik had helaas mijn laatste tientjes aan de riksja uitgegeven in Delhi en zat alleen nog maar met briefjes van 500. Daar hoef je 9 v/d 10x niet mee aan te komen als je op straat wat wilt kopen. Of veel pakjes peuken halen, die werkt altijd. Gelukkig kunnen wisselen bij een sportzaakje. De riksjachauffeur had wat moeite met het vinden van vinay guesthouse. Hij
zei voor het instappen dat hij het wist te liggen, maar na de eerste 10 meter rijden stonden we al stil. Meneer moest even de weg vragen en dat een keer of vijf. Ach, alle tijd! Bij aankomst was de padvinder erg trots dat hij het had gevonden en met grote glimlach ' you see my friend, no problem!' De eerste avond in het guesthouse was ik helaas de enige. Dat was uiteraard wat saai, maar de volgende dag kwamen er een stuk of 5 mensen. 2 ontzettende Britse meiden. Een stelletje en ze woonden en werkten in Bangladesh. Een Australische van dik in de 60 die alleen rondreisde (!) en een Canadese die een jaar of 10 (?) jonger leek dan de Australische. Een wat apart gezelschap maar supergezellig aangezien we elke avond met zn allen aten.
De dag na aankomst ging ik naar het fort. Ik scoorde een gedeelde riksja en met de laatste krakers uit Bollywood reden we richting het fort. Onderweg nog ingehaald door een mede-riksja, tot de rand gevuld met
bloemkolen en 2 mensen.Het fort was erg mooi, stoere uizichten, prima vermaak. Daarna sjokte ik naar het oude gedeelte van de stad en raakte wat verdwaald in de steegjes. Eenmaal weer op de hoofdweg hoorde ik tussen alle herrie van het verkeer gefluit. Ik keek naar de overkant van de weg en twee jongens lachten en zwaaiden iets TE enthousiast naar me... Gelukkig liep ik te ver weg anders werd ik waarschijnlijk weer in mn zak geknepen, net als vorig jaar in Mumbai ( Incredible India!!)
Eenmaal terug in het guesthouse ging ik even in de tuin zitten met een biertje en de vrouw van de eigenaar zat iets verderop. Ze is een kei in het neus ophalen. Een Texaanse redneck zou er van schrikken, maar aardig is ze dan weer wel. Na het gezellige avondeten beetje op tijd mn nest in. Nog wat lezen in mn boek 'Joe Speedboot' (aanrader!) en proberen te slapen. Lukte niet dus na een uur of 2 woelen even buiten peukje doen. De nacht in India wordt overgenomen de duizenden straathonden hier. Een concert van geblaf en gejank galmt uit elke hoek van de stad. Ik moest weer even aan de omsingeling vorig jaar in Kochi denken toen samen met Paulina.
De volgende dag tijd voor de 'cameltrip'. Helaas, ik was de enige maar gelukkig was mijn 'cameljockey' een goede gast dus tussen het gehobbel op zo'n kameel (of dromedaris??) tijd voor wat geklets en was het tof. Genieten van de stilte kan niet gek vaak in dit land dus ik nam het er van. Na een uur of 2 werd het tijd voor de lunch in de middle of nowhere. Trouwens, woestijn moet je met een korreltje zand nemen. Uiteraard is er zand en zo goed als niets om je heen maar toch ook wel behoorlijk wat groen, zij het wat dor. Bij die lunch ontmoette ik een broer en zus uit Nieuw-Zeeland. Erg mee gelachen en zij zullen ook in Varanasi zijn wanneer ik er ben. Cool! We klommen weer op de woestijnbeesten en sjokten weer verder. De scheten die die beesten laten zijn indrukwekkend en ook laten ze ze die op zo'n manier dat ze zelfs mij opluchten. Erg leuke dag wederom.
Vanochtend vroeg om 0530u stond ik langs de Jaipur road op een riksja te wachten. Dat duurde ff en werd wat zenuwachtig aangezien mijn trein om 0720u naar Jaisalmer zou brengen, daar waar ik dit nu zit te typen. Het groengele taxi' tje kwam er aan scheuren en ik hield 'm aan. 200 rupees sir! Echt niet, max 100 kan je krijgen. ' its velly eally sil' Ik liep weg met een wegwerpgebaar en het werd 150. Ik wilde 100 ( en dat was eigenlijk al veel ) Maar de kans op een andere riksja was niet heul
groot dus met een kwade kop was 150 ok. ( 2 euro 10 ofzo) Het gaat trouwens niet om de centen, maar om het principe (voor de duidelijkheid) Ik kocht mn kaartje en voor het eerst in India reisde ik ' sleeperclass'. De laagste klasse en voor 1,10 euro zit je dan 6 uur in de trein. Nee, geen geiten en kippen om me heen, geen mensen op het dak etc maar alle ruimte maar geen airco. No worries. Prima zo, lekker tijdens het rijden bij de ingang zitten, peukje erbij, muziekje op. Kan allemaal hier. De muziek moet wel op max volume aangezien de toeter van de trein ook niet stilzit.
De sari's hier... ze blijven verbluffend mooi. Op een gegeven moment kwam er een meisje in een rode sari schuin tegenover me zitten, met een kindje op schoot van een paar maand uit. De sluier van de sari hing voor haar gezicht en haar donkere ogen en het wit daarvan keken af en toe door de sari heen. Tesamen met de vele gouden ringen om haar arm ; de gouden ring door haar neus en dan ook nog eens een oude man daar weer tegenover met een intens verrimpeld donker gezicht en de simpele lange houten wandelstok in zijn handen, krijg je niet gek veel meer India om je heen. Erg cool!!
Hier in Jaisalmer inmiddels een prima slaapplek gevonden. Je kan ook in het fort een guesthouse vinden, maar ik ben het zoeken even beu en vind het wel best voor vandaag. Dit bericht is inmiddels ook wel weer lang genoeg.
Hopelijk ook(!) alles prima in NL!!
Hugs,
Jel.
De trein kachelde door en op een gegeven moment gaat het gordijn opzij waarachter ik relax op mn bankje lig naar muziek te luisteren. De jongen die tevoorschijn komt heeft de bank boven mij en wil graag op mijn bank zitten. Hij is een jaar 20. Beetje verbouwereerd zeg ik dat het goed is, ik wil niet natuurlijk ook niet de lastige Westerling zijn. Hij zei dat wanneer ik weer wilde liggen ik dat maar moest zeggen en dat moment kwam dan ook vrij snel. Het was allemaal wat vreemd zo met z'n twee achter een gordijn en iemand die je regelmatig aanstaart. Indiers zijn zo ongeveer het meest nieuwsgierige volk op aarde. Alles wat je doet volgen ze en als je ze dan ' betrapt' op dat ze naar je kijken, kijken ze stug door. Niet altijd, wel heel erg vaak. Maar daar wen je ook wel weer aan, ergens...
Ik kwam aan in Bikaner en zoals altijd is het reizen in India ook een gevecht met de locals wat betreft de briefjes van 10 en 50 rupees. Ik had helaas mijn laatste tientjes aan de riksja uitgegeven in Delhi en zat alleen nog maar met briefjes van 500. Daar hoef je 9 v/d 10x niet mee aan te komen als je op straat wat wilt kopen. Of veel pakjes peuken halen, die werkt altijd. Gelukkig kunnen wisselen bij een sportzaakje. De riksjachauffeur had wat moeite met het vinden van vinay guesthouse. Hij
zei voor het instappen dat hij het wist te liggen, maar na de eerste 10 meter rijden stonden we al stil. Meneer moest even de weg vragen en dat een keer of vijf. Ach, alle tijd! Bij aankomst was de padvinder erg trots dat hij het had gevonden en met grote glimlach ' you see my friend, no problem!' De eerste avond in het guesthouse was ik helaas de enige. Dat was uiteraard wat saai, maar de volgende dag kwamen er een stuk of 5 mensen. 2 ontzettende Britse meiden. Een stelletje en ze woonden en werkten in Bangladesh. Een Australische van dik in de 60 die alleen rondreisde (!) en een Canadese die een jaar of 10 (?) jonger leek dan de Australische. Een wat apart gezelschap maar supergezellig aangezien we elke avond met zn allen aten.
De dag na aankomst ging ik naar het fort. Ik scoorde een gedeelde riksja en met de laatste krakers uit Bollywood reden we richting het fort. Onderweg nog ingehaald door een mede-riksja, tot de rand gevuld met
bloemkolen en 2 mensen.Het fort was erg mooi, stoere uizichten, prima vermaak. Daarna sjokte ik naar het oude gedeelte van de stad en raakte wat verdwaald in de steegjes. Eenmaal weer op de hoofdweg hoorde ik tussen alle herrie van het verkeer gefluit. Ik keek naar de overkant van de weg en twee jongens lachten en zwaaiden iets TE enthousiast naar me... Gelukkig liep ik te ver weg anders werd ik waarschijnlijk weer in mn zak geknepen, net als vorig jaar in Mumbai ( Incredible India!!)
Eenmaal terug in het guesthouse ging ik even in de tuin zitten met een biertje en de vrouw van de eigenaar zat iets verderop. Ze is een kei in het neus ophalen. Een Texaanse redneck zou er van schrikken, maar aardig is ze dan weer wel. Na het gezellige avondeten beetje op tijd mn nest in. Nog wat lezen in mn boek 'Joe Speedboot' (aanrader!) en proberen te slapen. Lukte niet dus na een uur of 2 woelen even buiten peukje doen. De nacht in India wordt overgenomen de duizenden straathonden hier. Een concert van geblaf en gejank galmt uit elke hoek van de stad. Ik moest weer even aan de omsingeling vorig jaar in Kochi denken toen samen met Paulina.
De volgende dag tijd voor de 'cameltrip'. Helaas, ik was de enige maar gelukkig was mijn 'cameljockey' een goede gast dus tussen het gehobbel op zo'n kameel (of dromedaris??) tijd voor wat geklets en was het tof. Genieten van de stilte kan niet gek vaak in dit land dus ik nam het er van. Na een uur of 2 werd het tijd voor de lunch in de middle of nowhere. Trouwens, woestijn moet je met een korreltje zand nemen. Uiteraard is er zand en zo goed als niets om je heen maar toch ook wel behoorlijk wat groen, zij het wat dor. Bij die lunch ontmoette ik een broer en zus uit Nieuw-Zeeland. Erg mee gelachen en zij zullen ook in Varanasi zijn wanneer ik er ben. Cool! We klommen weer op de woestijnbeesten en sjokten weer verder. De scheten die die beesten laten zijn indrukwekkend en ook laten ze ze die op zo'n manier dat ze zelfs mij opluchten. Erg leuke dag wederom.
Vanochtend vroeg om 0530u stond ik langs de Jaipur road op een riksja te wachten. Dat duurde ff en werd wat zenuwachtig aangezien mijn trein om 0720u naar Jaisalmer zou brengen, daar waar ik dit nu zit te typen. Het groengele taxi' tje kwam er aan scheuren en ik hield 'm aan. 200 rupees sir! Echt niet, max 100 kan je krijgen. ' its velly eally sil' Ik liep weg met een wegwerpgebaar en het werd 150. Ik wilde 100 ( en dat was eigenlijk al veel ) Maar de kans op een andere riksja was niet heul
groot dus met een kwade kop was 150 ok. ( 2 euro 10 ofzo) Het gaat trouwens niet om de centen, maar om het principe (voor de duidelijkheid) Ik kocht mn kaartje en voor het eerst in India reisde ik ' sleeperclass'. De laagste klasse en voor 1,10 euro zit je dan 6 uur in de trein. Nee, geen geiten en kippen om me heen, geen mensen op het dak etc maar alle ruimte maar geen airco. No worries. Prima zo, lekker tijdens het rijden bij de ingang zitten, peukje erbij, muziekje op. Kan allemaal hier. De muziek moet wel op max volume aangezien de toeter van de trein ook niet stilzit.
De sari's hier... ze blijven verbluffend mooi. Op een gegeven moment kwam er een meisje in een rode sari schuin tegenover me zitten, met een kindje op schoot van een paar maand uit. De sluier van de sari hing voor haar gezicht en haar donkere ogen en het wit daarvan keken af en toe door de sari heen. Tesamen met de vele gouden ringen om haar arm ; de gouden ring door haar neus en dan ook nog eens een oude man daar weer tegenover met een intens verrimpeld donker gezicht en de simpele lange houten wandelstok in zijn handen, krijg je niet gek veel meer India om je heen. Erg cool!!
Hier in Jaisalmer inmiddels een prima slaapplek gevonden. Je kan ook in het fort een guesthouse vinden, maar ik ben het zoeken even beu en vind het wel best voor vandaag. Dit bericht is inmiddels ook wel weer lang genoeg.
Hopelijk ook(!) alles prima in NL!!
Hugs,
Jel.
-
02 November 2012 - 12:29
Buur:
Nice buurtje!! -
02 November 2012 - 12:58
Jasper:
LOL, leuk verhaal broer! Take care. -
02 November 2012 - 13:02
Jorn:
Nice! -
02 November 2012 - 14:16
Ma:
Weer mooi verteld-Jel. Je kan van iets kleins iets groots maken! Ga al je verslagen (ook die van de andere reizen) uitprinten en bundelen want weet niet of ik zin heb om zelf,net als die andere 60plusser uit je hostel, met een rugzak door India te sjouwen. Een vriendin huurde auto met chauffeur en logeerde in paleizen daar, dàt lijkt me wel wat! Bye dear -
02 November 2012 - 14:39
Pris:
Enjoy Enjoy!!! -
02 November 2012 - 19:45
Kleine:
Wow...fantastisch verhaal weer kale! Je weet het zo mooi te omschrijven, alsof ik er bij ben! Fijn dat je nu zo op je gemak bent! Geniet jong! -
02 November 2012 - 20:01
Marije:
Wat een geweldig verhaal! Moest er erg om lachen!
Een beetje jaloersmakend ook wel ;-)
Ach, als een vrouw van 60 alleen door India kan reizen dan lukt het een meisje van 33 (lees: mij) ook wel.
Geniet! -
02 November 2012 - 20:28
Gea:
Hee Jel,
Dat klinkt allemaal weer heel spannend en genietend!
Wij genieten lekker met je mee hoor.
Zo komen wij ook eens wat verder dan de Grindweg
liefs, Gea -
03 November 2012 - 14:03
Ventje:
Hallo Jelmer...ja ook ik volg jou weer op je derde trip door India. Volgens mij vermaak je je weer prima en zo te lezen ben je aardig bezig om er weer een geslaagde trip van te maken ! Ik zou zeggen u schrijft wij reageren !
Kiek uut en goed goan. -
05 November 2012 - 12:22
Eva:
Wat heerlijk toch altijd weer om je verhalen te lezen :-)
Ik lees ze altijd weer met plezier!
Veel plezier daar, hier in Holland koud en regen :(
Dikke knuffel, Eva -
05 November 2012 - 19:58
Rage:
Nice indeed :)
-
08 November 2012 - 20:02
Nanda:
Je "schiet" niet alleen mooie plaatjes, je schetst ook nog eens erg mooie sfeerbeelden door je teksten.
Fijn dat we op deze manier toch nog een beetje deelgenoten kunnen zijn van jouw bijzondere reis.
Be safe & geniet schat.
x
-
15 November 2012 - 20:01
Eggh:
Te gek goos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
