Nieuw verslag

Op zo'n 3/4 van de busreis naar Erdobaihe ( Changbai Shan ) stoppen we voor de 2e keer. Plaspauze. Het dorpje waar we stoppen is een droevig gebeuren. Alles is kapot of is kapot aan het gaan. De weg zit vol met gaten en kuilen die opgevuld worden door vies bruin, modderig water. Het sneeuwt ook licht maar door de wind lijkt het best hard te gaan. Hoe kunnen mensen hier wonen. Een aantal mannen stapt uit en ik volg ze, in de hoop dat zij de weg naar de wc weten. We lopen een modderig steegje in en na 20 meter komen we bij een gebouwtje uit dat voor toilet door moet gaan, de toegang ligt bezaaid met plastic. Twee mannen lopen het gebouw binnen, drie anderen wachten er niet op en pissen tegen de muur van datzelfde gebouw aan.Ik neem de gok ook niet om het gebouwtje binnen te gaan. Act like the locals, zeggen ze als je op reis bent, dus ik schuif aan voor de muur en sta op het plastic wat het geluid maakt wanneer je op een natte spons staat. Ik hoop maar dat het regenwater is. Walgelijk goor wel. Maar ergens vind ik het prachtig, want niemand die er iets van zegt.

We komen aan in Erdobaihe. Het sneeuwt harder en het waait ook harder. Ik check in m'n hostel in, een oud hotel was het eerst. Ik krijg een kamer op de 2e verdieping helemaal aan het eind van de gang. Precies daar waar ze ernaast flink aan het drillen en boren zijn. Er is bijna niemand in het hostel en ik krijg precies deze kamer terwijl er toch wel minimaal 50 kamers zijn. Ik vraag om een andere kamer en in 1e instantie krijg ik de kamer ernaast. Uuuuh,more to the left please?! Gelukt. ' Do you serve breakfast?'No. ' Do you serve dinner? No.'Ok, not even hot coffee? No. Outside season. Ah, dat klinkt dan nog ergens logisch. Irritant is het wel. Ik loop het dorpje in en ook hier meer kapot dan overeind. Het gevoel bekroop mij dat die hele eeuwige witte berg me niks meer kon schelen. Daar waar ik hiervoor kwam. Twee uur later stond ik op het treinstation om m'n trein naar Shenyang een dag naar voren te halen. Gelukt. Zelfs het onderste bed in de slaapcoupe was nog beschikbaar. In de avond nam ik een taxi naar het centrumpje. Dat was dan nog wel modern en wel 'ok'. De volgende ochtend was het weer ietsje beter dus ik schoot nog een rol vol met toch nog wel wat toffe foto's van de locals daar en de vervallen bende. Dit was dan eigenlijk de eerste echte miskleun op deze trip. Wellicht had ik toch nog een taxi naar die berg moeten nemen in de ochtend van vertrek, maar de wegen waren spekglad en had weinig zin om dan op e.o.a. bergweg te rijden. Prima zo.

De trein naar Shenyang vertrok zoals echt alle treinen hier precies op tijd. 17:35u en 13,5 uur lang dus. Een lading eten en drinken bij me. En helemaal prima om weg te gaan uit dat treurige gat. In de zomer is het daar denk ik wel dikke prima. Na een uur kwamen we aan op het volgende station. Een Chinees ( goh? ) kwam in dezelfde slaapcoupe bij mij. Ook het onderste bed. Hij had 9 halve liters bier bij zich. Dus ik dacht of hij gaat naar een verjaardag, of hij moet ook lang in de trein zitten. Het was het laatste. Hij sprak geen Engels maar de taal van bier is universeel dus voor ik het wist trok hij een halve liter voor me open. We probeerden wat te converseren maar telkens wanneer hij niet op het Engelse woord kwam en ik niet op het Chinese proosten we en namen we een slok. Ik moest en zou een tweede halve liter drinken ' me happy!' zei hij. Prima dan. Ik wilde ook niet teveel zuipen want in de trein is dan toch niet echt optimaal. Maar de 3e moest en zou ik ook en ik gaf aan dat het echt de laatste werd. Hij zat aan z'n 5e inmiddels. De catering kwam langs en de bierChinees kocht nog even 8!! kleine blikjes bier. Dude?! Ach fuck it... ik kreeg er ook eentje en dan sliep ik tenminste goed. Het licht ging letterlijk en figuurlijk uit en toen was het zo ineens 0530 uur en nog maar 1,5 uur te gaan. Zakje nescafe mee, heet water uit een tank en nog wat te eten. Aankomst in Shenyang. Toen ik de coupe verliet sliep de bierChinees nog. Er waren nog 2 kleine blikjes over.

Shenyang dus. Een moderne stad van dik 6 miljoen mensen. Hier blijf ik 1 dag, morgen de trein naar Dandong. Daar blijf ik 3 nachten weer in een hostel. Hopelijk nu wel met ontbijt. De zon schijnt hier nu dus ik ga lekker verdwalen met m'n camera en m'n laatste kleurenfilm hier erdoorheen schieten. M'n hotel zit pal tegenover het treinstation dus dat is lekker makkelijk morgenochtend wanneer ik om 9 uur de trein pak.

X/groet.